همانطور که معلوم است، نه لزوما، به دلایل مختلف برای یک چیز، آنها در حال حاضر به پایان چرخه زندگی خود نزدیک شده اند.
به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست، کاغذ به طور کلی می تواند پنج تا هفت بار قبل از تمام شدن استفاده بازیافت شود.
دستمال‌ها، دستمال حوله ای پارچه ای و سایر انواع کاغذهای باطله تقریباً در پایان این چرخه قرار دارند که اساساً از دوغاب آب و کاغذ قدیمی تهیه شده‌اند. (این ویدئو که فرآیند ایجاد دستمال توالت را نشان می‌دهد، ایده بسیار خوبی از ظاهر فرآیند بازیافت ارائه می‌دهد.)
اگر از دستمال‌هایی استفاده می‌کنید که بازیافت شده است، احتمالاً بسیاری از مواد موجود در آن دستمال‌ها چندین بار فرآیند بازیافت را طی کرده‌اند و الیاف آن کوتاه‌تر از آن است که دوباره مورد استفاده قرار گیرند.
به نوعی، یک دستمال بازیافتی در حال حاضر یک داستان موفقیت قابل استفاده مجدد است.
بسته به مورد استفاده، میکروب ها نیز ممکن است مشکل ساز باشند.
مطالعه‌ای در سال 2011 از مجله آمریکایی کنترل عفونت اشاره می‌کند که حوله‌های کاغذی استفاده‌نشده معمولاً دارای میکروب‌هایی هستند که در حوله‌های کاغذی بازیافتی 100 تا 1000 برابر بیشتر از کاغذهای خمیری بکر هستند.
(با این حال، باید توجه داشت که هیچ گزارشی مبنی بر بیمار شدن مصرف کنندگان در اثر استفاده از این کاغذهای بازیافتی وجود ندارد و محققان گفتند که مسئله واقعی در این مورد استفاده از دستمال‌های بازیافتی در بیمارستان‌ها است، جایی که بیماران ایمنی کمتری دارند. .)
به نظر می رسد مسئله بزرگتر آلودگی است.
آیا می دانید که چگونه قرار نیست جعبه های پیتزا را بازیافت کنید؟
دلیل آن به این واقعیت مربوط می شود که جعبه به طور طبیعی با روغن های غذا آلوده است، که در فرآیند بازیافت به سختی قابل تشخیص است. به همین ترتیب، دستمال های استفاده شده اغلب در این دسته قرار می گیرند.
این در واقع می تواند یک مشکل بزرگ برای بازیافت های فله شهری باشد.
بازیافت‌کنندگان شهرداری زمانی که مواد بازیافتی‌شان «تمیز» هستند، دستمزد بیشتری دریافت می‌کنند و آلاینده‌های زیادی در راه نیستند.
انداختن کاغذ پوشیده از آلاینده ها می تواند ارزش مواد بازیافتی را کاهش دهد.
نویسنده مقاله مادر جونز توضیح داد: «با ارائه مواد قابل بازیافت تمیز، می‌توانید در هزینه شهر خود (و در نهایت مالیات دهندگان) صرفه‌جویی کنید.
